Powermetal

Alweer een week geleden sinds mijn laatste blog.

Vandaag weer een zaterdag zoals ik ze al zovaak heb meegemaakt. Te laat uit bed komen, een uur lang ontbijten met de Volkskrant, douchen, aankleden, computer, de was doen, werken, en vanavond weer Mike zien.

Vandaag kreeg ik een aparte, doch leuke vraag. Namelijk, of ik misschien een tekst voor een powermetal liedje zou kunnen schrijven. Ik ben zelf nog niet zo heel lang bekend met het fenomeen powermetal, maar ik moet zeggen, stiekem vind ik het gewoon hele vette muziek, ondanks het hoge uitsloversgehalte en de metal-verheerlijkende teksten ("We will riiiiiiise!").

Maargoed, de band van vriend Mike voor wie ik de tekst ga schrijven is al bezig met het schrijven van de opzwepende powermetalriffs, en ik moet nu nog een onderwerp bedenken voor de tekst. Ik heb echter geen idee hoe het liedje gaat, hoe lang ie moet zijn en waar het in godsnaam over moet gaan.

Om inspiratie op te doen heb ik wat teksten van metalbands als Hammerfall opgezocht.
Die gaan ongeveer zo:

Behold the skies, the port of heaven
Take the stairway down to hell
The gate is open, live the curse
We set aside our dreams and visions
We are one, we will unite
At the Threshold of the universe
WE WILL RIIIIIISE!

Conclusie: veel woorden gebruiken die je in een normale conversatie nooit zou gebruiken.

Ik begin het te voelen. De powermetal-emotie. Het moet Groots worden. Verheerlijkend. Het moet melodisch zijn, en zo in elkaar zitten dat een man met een verschrikkelijk hoge stem het moeiteloos kan zingen. Wauw. Ja, het gaat 'm helemaal worden.

Allied forces, mighty brethen, in a vesture of decay..