Verslaggeving 20/11

Zo'n twee maanden geleden werden wij, eerstejaars studenten journalistiek, tijdens de eerste les verslaggeving erop uit gestuurd. In groepjes van twee de Uithof over, op zoek naar een geschikte kantine om een mooi sfeerverslag over te schrijven. Niels S. en ik werden naar de kantine van de faculteit wis- en scheikunde gestuurd, het Kruyt-gebouw, gestuurd. Het resultaat: dit stukje en een heleboel lovende woorden (plus de beoordeling: een 8) van de leraar.

In de kantine van het Kruyt-gebouw worden je nachtmerries werkelijkheid

Om half drie precies is de kantine van de faculteit Scheikunde op de Uithof, beter bekend als het Kruyt-gebouw, vrijwel uitgestorven. Sterker nog, afgezien van een enkele schoonmaakster die de laatste stofjes van een steriel witte tafel afveegt, lijkt het er niet op dat hier vandaag al enige activiteit heeft plaatsgevonden. Het is niets meer als een zaal die uit verveling wordt schoongehouden.
De twee planten die de ruimte, ongeveer met een grootte van een aantal klaslokalen, van zuurstof voorzien zien er uitgedroogd uit. Gedestilleerd water is blijkbaar niet voedzaam genoeg voor dit groen. Ook de cappuccino uit een van de twee automaten lijkt een niet te definieren brouwsel met hoog misselijkheidsgehalte van eigen bodem.

Ah, eindelijk bezoekers. Ze lijken al gewend te zijn aan het feit dat hier nergens een bar, laat staan een buffet met gezellige kantinejuffrouw te vinden is en trekken met somber gezicht hun zak voorgesneden volkorenbrood van de dichtsbijzijnde Spar tevoorschijn.
Het ontbreken van een buffet is niet het enige wat hier te wensen overlaat. De mintgroene stoelen en het laagpolige tapijt lijken erop te wijzen dat hier sinds 1982 niets meer aan het interieur gedaan is. Jan des Bouvrie zou bij het zien van deze inrichting spontaan een rolberoerte krijgen. Grote borden die door de hele ruimte aan de kappen van de tl-buizen hangen maken nog eens duidelijk dat roken ten strengste verboden is. Dit alles maakt samen met het ontbreken van menselijk gezelschap en voedsel de kantine tot een kil, weinig uitnodigend consumptiehok.

Een paar verbaasd kijkende studenten van midden twintig die onder de brandschone ramen met zwaar versleten vitrage zitten te studeren vinden het ook wel jammer dat hun kantine er niet als een 'echte kantine' uitziet. 'Maarja, je raakt eraan gewend. En het past ook wel bij het gebouw. En ons eten nemen we mee van thuis of halen we elders'.

Wanneer je in een kantine als deze zit blijkt ook hoezeer geur de juiste sfeer kan brengen. Waar je in een normale kantine zit te watertanden van de damp van verse warme broodjes met kaas en rundvleessoep ruikt het hier waarnaar het in het hele gebouw naar ruikt: chemische explosies.

Het is duidelijk. De kantine van het Kruyt-gebouw is zonder enige twijfel het meest mislukte experiment ooit uitgevoerd door de Scheikundigen aan de Uithof.