zondag 13 april 2008

Hehe, poe poe

Het is weer echt een zondag-zondag van het ergste soort. Gisteravond bar weinig gedaan maar toch laat op bed, het vriendje bleef overnachten. Vandaag moest 'ie ook weer weg, want ik moest van het ouderlijk gezag aan school werken. Ja, goed gelezen: na een verschrikkelijk drukke tentamenweek mag ik nog steeds keihard aan school gaan werken. Reden weten?

Maandag 7 april, tien uur 's ochtends. Tijd om te beginnen aan de afronding van het boekverslag en een aantal opdrachten van engels. Rond de klok van drie zijn die af. Dan een tijdje niks doen, pauze. Vervolgens: ik kijk even een boek in, kijk terug naar mijn computer die nog levenslustig staat te zoemen, ineens wordt het stil en valt de (pas acht maanden oude) Macbook uit. En gaat niet meer aan. Twintig keer op power drukken, gebeurt niks. Hulplijn gebeld, kreeg een of andere belg aan de telefoon: wat een leven hebben die mensen. Het hele gesprek klonk van zijn kant als pure routine. Ach, het hielp allemaal niets. In paniek naar de Apple-winkel in Woerden gebeld, of ze m snel konden maken. Ja hoor, kon best. Het enige probleem was het het inmiddels al vier uur 's middags was, en de winkel werkelijk onvindbaar bleek te zijn. Dinsdag beter.
Nou ja, beter? Bij de winkel is er een aantal uur aan gesleuteld, maar het probleem kon niet getraceerd worden. Gevolg: hij moet opgestuurd worden, en ik ben twee weken lang computer-loos.

Oke, ik kan best twee weken zonder computer, maar waar ik echter niet zonder kan zijn mijn schoolopdrachten.. die, je raadt het al, nog op de Macbook stonden, nog niet uitgeprint en ik heb er uiteraard geen backup van. Snel de leraren van Interviewen en Engels gemaild, maar helaas pour moi! Ik mag fijn alle opdrachten overnieuw gaan maken. Frustrerend!

Dan nog iets wat mijn humeur van de week weer een beetje ophaalde: het interview met Peter Faber. Zeer geslaagd, al zeg ik het zelf. Afgesproken in de eersteklas restauratie op spoor 2b, Amsterdam CS. Prachtige locatie. Wat mij betreft een goed interview afgenomen, de man praatte honderduit. Die opdracht is dus in ieder geval ingeleverd, maar nu ben ik bang dat ik echt (weer!) ga beginnen aan het herschrijven van de andere opdrachten.

Echt, wish me luck.

Geen opmerkingen: