Onder het stof vandaan

Na echt bijna een half jaar niet meer gespeeld te hebben, heb ik gisteren weer mijn gitaar onder het stof vandaan gehaald. Ik ben nooit echt goed geweest in gitaarspelen, heb het wel altijd leuk gevonden. Echter, zoals bij veel dingen, heb ik wel altijd een bepaalde drijfveer nodig om te spelen. Voor mij werkt het gewoon niet om iets op te pakken en iets ermee te doen, zonder doel. Nu had ik een nieuw doel: ik krijg gitaarles van vriend Mike en ik had de dag daarvoor (zondag dus) een paar liedjes geleerd, beginnend bij het niveau-Ramones. Dat is makkelijk te doen, zo'n drie akkoorden per liedje.

Gisteren dus een half uur gespeeld, mijn fototoestel had zelfs nog tijd er een foto van te maken: